2023 N2 (5)
კონტექსტის მნიშვნელობა განცხადების ცილისმწამებლურად კვალიფიკაციისას
PDF
54-64
რეფერატი

ის წამების თაობაზე სამართლებრივი დავები ყოველთვის განსაკუთრებული ინდივიდუალიზმით ხასიათდება. აღნიშნული გამოიხატება  იმ გარემოებით, რომ ერთი შეხედვით ორი ანალოგიური შინაარსის მქონე დავა (გარემოებების გათვალისწინებით), შესაძლებელია, განსხვავებული შედეგებით დასრულდეს. ამის მიზეზს კი წარმოადგენს კონტექსტის გააზრება. სწორედ კონტექსტი გახლავთ ის მთავარი კრიტერიუმი, რაზე დაყრდნობითაც შეიძლება  განცხადება ცილისმწამებლურად იქნეს მიჩნეული, ან პირიქით, იმავე განცხადებისთვის პირს არ შეეზღუდოს გამოხატვის თავისუფლება. სწორედ ამიტომ,  განცხადების ცილისმწამებლურად კვალიფიკაციისთვის გადამწყვეტი მნიშვნელობა კონტექსტის სათანადოდ გათვალისწინებას ენიჭება. მოცემული შეხედულება წარმოადგენს პრაქტიკაში დამკვიდრებულ ხედვას. ამდენად, კონტექსტის  საკითხის განხილვა მნიშვნელოვანია როგორც საერთაშორისო (ადამიანის უფლებათა ევროპული სასამართლოს), ისე ადგილობრივი სასამართლო პრაქტიკის  ჭრილში. მითუმეტეს, ცილისწამების დავებისას კანონი სასამართლოს ავალდებულებს, დასახელებულ საერთაშორისო სასამართლოს პრაქტიკას დაეყრდნოს. 
 

საკვანძო სიტყვები: ცილისწამება, კონტექსტი, გამოხატვის თავისუფლება.
გამოყენებული ლიტერატურა

სამეცნიერო ნაშრომები 
1. ჯორბენაძე სერგი, სოციალურ ქსელში განხორციელებული პირადი მიმოწერის გასაჯაროების თავისუფლების სამართლებრივი ფარგლები, ლადო ჭანტურია 55, 
საიუბილეო კრებული, თბილისი, 2018.
2. ჯორბენაძე სერგი, სოციალური მედიის სამართალი, თბილისი, 2019.
3. Rogal Laura, Anonymity in Social Media, Arizona Summit Law Review, Vol. 7:61, 2013

 

საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლოს პრაქტიკა

 

4. საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლოს 2012 წლის 11 აპრილის №1/1/468 გადაწყვეტილება საქმეზე „საქართველოს სახალხო დამცველი საქართველოს პარლამენტის წინააღმდეგ“.
5. საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლოს 2013 წლის 11 ივნისის №1/3/534 გადაწყვეტილება საქმეზე „საქართველოს მოქალაქე ტრისტან მამაგულაშვილი საქართველოს პარლამენტის წინააღმდეგ“.

 

საქართველოს საერთო სასამართლოების პრაქტიკა

 

6. საქართველოს უზენაესი სასამართლოს განჩინება, 03.04.2012, №ას-1477-1489-2011.
7. საქართველოს უზენაესი სასამართლოს განჩინება, 09.01.2014, №ას-1559-1462-2012.
8. საქართველოს უზენაესი სასამართლოს განჩინება, 01.10.2014, №ას-179-172-2012.
9. საქართველოს უზენაესი სასამართლოს გადაწყვეტილება, 30.09.2015, №ას-1052-10072014.
10. თბილისის საქალაქო სასამართლოს განჩინება, 30.11.2018, №2/34293-18.
11. საქართველოს უზენაესი სასამართლოს გადაწყვეტილება, 05.07.2019, №ას-847-7912017.
12. თბილისის საქალაქო სასამართლოს გადაწყვეტილება, 17.12.2019, №2/6328-19.
13. საქართველოს უზენაესი სასამართლოს განჩინება, 06.04.2020, №ას-1366-2019. 
14. საქართველოს უზენაესი სასამართლოს განჩინება, 05.03.2021, №ას-810-2019.
15. თბილისის საქალაქო სასამართლოს დადგენილება, 29.10.2021, №4/6707-21. 
16. თბილისის საქალაქო სასამართლოს გადაწყვეტილება, 20.12.2022, №2/19427-20.
17. საქართველოს უზენაესი სასამართლოს განჩინება, 06.02.2023, №ას-549-2022.
18. თბილისის საქალაქო სასამართლოს გადაწყვეტილება, 02.03.2023, №2/38600-22. 
19. საქართველოს უზენაესი სასამართლოს განჩინება, 24.03.2023, №ას-1498-2022.
20. საქართველოს უზენაესი სასამართლოს განჩინება, 30.03.2023, №ას-1373-2022.
21. თბილისის სააპელაციო სასამართლოს განჩინება, 27.06.2023, №2ბ/754-23

 

ადამიანის უფლებათა ევროპული სასამართლოს პრაქტიკა
 

22. ლინგენსი ავსტრიის წინააღმდეგ (Lingens v. Austria, 08.07.1986, №9815/82).
23. ჰერტელი შვეიცარიის წინააღმდეგ (Hertel v. Switzerland, 25.08.1998, №59/1997/843/1049);
24. ბლადეტ ტრომსო და სტენსაასი ნორვეგიის წინააღმდეგ (Bladet Tromsø and Stensaas v. 
Norway, 20.05.1999, №21980/93).
25. ი. ა. თურქეთის წინააღმდეგ (I.A. v. Turkey, 13.12.2005, №42571/98).
26. გინიევსკი საფრანგეთის წინააღმდეგ (Giniewski v. France, 31.01.2006, №64016/00).
27. შტოლი შვეიცარიის წინააღმდეგ (Stoll v. Switzerland, 25.04.2006, №69698/01).
28. ენიმალ დიფენდერს ინთერნეიშენალ გაერთიანებული სამეფოს წინააღმდეგ (Animal 
Defenders International v. the United Kingdom, 22.04.2013, №48876/08).
29. პერუცი იტალიის წინააღმდეგ (Peruzzi v.Italy, 30.06.2015, №39294/09).
30. პენტიკაინენი ფინეთის წინააღმდეგ (Pentikäinen v. Finland, 20.10.2015, №11882/10)

31. მ. ლ. და ვ. ვ. გერმანიის წინააღმდეგ (M.L. and W.W. v. Germany), 28.06.2018, №60798/10 
და №65599/10. 
32. აკდენიზი და სხვები თურქეთის წინააღმდეგ (Akdeniz and Others v. Turkey, 04.05.2021, 
№41139/15, №41146/15).
33. მაგიარ კეტფარკუ კუტია პართი უნგრეთის წინააღმდეგ (Magyar Kétfarkú Kutya Párt v. 
Hungary), 20.01.2022, №201/17.

 

საქართველოს კომუნიკაციების ეროვნული კომისიის პრაქტიკა


34. საქართველოს კომუნიკაციების ეროვნული კომისიის გადაწყვეტილება, 29.04.2021, 
№გ-21-16/268. 
35. საქართველოს კომუნიკაციების ეროვნული კომისიის გადაწყვეტილება, 23.08.2023, 
№გ-22-03/2096